Znaleziono 48 wyników

ja gram jeśli (o ile) zrobię sobie nową postać Wink

a na to trzeba weny ;/

Tasha nie odpowiedziała na pytanie - zajęta była obserwowaniem gry przy sąsiednim stoliku. Przeprosiła towarzyszkę i podeszła tam, żeby "poprzyglądać się grze" - w końcu zarobić można wszędz ...

Popatrzyła na przechyloną Bris ale nic nie powiedziała na ten temat. Jak się wywali to jej sprawa.
- Nudno tu. Zróbmy coś! - zaproponowała

Wzruszyła ramionami i usiadła przy stoliku. Zapaliła kolejnego papierosa i z dezaprobatą spojrzała na odchodzącego Ralzę.
- Co za typ - mruknęła - Możnaby pomyśleć, że jest dumny ze swojego zawodu...

Ociągając się wróciła do stolika, ale nie usiadła, tylko stanęła za krzesłem Bris, opierając na nim rękę. Nie ruszyła się nawet widząc wino.

- Nie przywiązuję, po prostu... byłam ciekawa. - przyjrzała się uważnie dziewczynie. Nie wyglądała na taką, która korzysta z usług żigolaków - nie drążyła więc tematu.

- Po prostu jestem ciekawa jak, ekhem, dobrze go znasz - odparła - Wydaje mi się niezbyt przyjaznym typem.

Powiedziała miła i przyjacielska Tasha.

Tasha odciągnęła ją parę kroków od Ralzy.
- Powiedz mi, ty chyba byłaś w karczmie razem z nim, prawda?

- Może nasz przyjaciel ma takie umiejętności, w końcu taki zdolny - mruknęła, ale po chwili coś sobie przypomniała; przecież Briseis była w karczmie właśnie z tym mężczyzną!
- Briseis, mogę cię pros ...

- Brawo. Shera z pewnością jest z ciebie dumna, prawda, Briseis? - zwróciła się do towarzyszki, chcąc ją włączyć do rozmowy.

- Faktycznie, nikt mi tego nie mówił. Pewnie dlatego, że nie jestem podstarzałą, grubą mężatką szukającą jakiegokolwiek młodego faceta. Ale ponoć żadna praca nie hańbi, zapewne nie raz to słyszałeś...

Odsunęła głowę z wyrazem niesmaku wypisanym na twarzy.
- Mam nadzieję, że ten 'zaszczyt' mnie ominie - odparła. Czuła się nieswojo, bo Ralza miał nad nią wyraźną przewagę, a ona nie lubiła być 'tą go ...

- Teraz to naprawdę mnie zasmuciłeś. Widzę, że wiele tracę, mocarzu. - ironicznie zmierzyła demona wzrokiem od stóp do głów.

- Mój drogi, cieszę się szczęściem twoim i twoich ewentualnych klientek, ale mam nadzieję, że nie męczysz nas celem znalezienia zarobku? - zaniepokoiła się dziewczyna

- O, to z nimi też zdążyłeś zadrzeć? Zdolniacha z ciebie, chłopie! - odparła - A może po prostu za słabo grasz?

- Masz jakiś problem, który możemy rozwiązać, no nie wiem, zgubiłeś pomadkę? Jeśli nie to racz dać nam spokój. - odpowiedziała, nie zaszczycając przybysza spojrzeniem.

- Profesjonalizm w każdym calu - stwierdziła z ironią - W takim razie co robimy, gramy przy innym stoliku?

- Dobry pomysł - przyznała - Prowadź.

- Ja? Skąd ci to przyszło do głowy. - uśmiechnęła się porozumiewawczo - Ale gdzie nasze dobre maniery? Tasha - powiedziała, podając kobiecie dłoń

- Faktycznie - odparła - Trzeba ich pewnie trochę rozruszać.

Tasha wypuściła dym z ust i spojrzała ze zdziwieniem na nowoprzybyłą. Krótką chwilę zajęło jej skojarzenie, że to ta kobieta, która przed chwilą pomogła jej w "zabawie".
- Czepiał się tej a ...

Dzielnica Waragrii ma tę magiczną właściwość, że tutejsze ulice nigdy nie są puste. Po chodnikach przelewa się barwny tłum artystów i przypadkowych przechodniów, czasami trafi się na jakiś patrol. Sło ...

- Dobrze, dobrze - przytaknęła, nie chcąc robić sobie jeszcze większych kłopotów. Dopiła wino i zapłaciła, zostawiając barmanowi na otarcie łez sowity napiwek, a następnie wyszła z lokalu.

Rozłożyła 'bezradnie' ręce
- Tak czy inaczej, już odzyskała swoje rzeczy, więc po co ta rozmowa?

Tasha spojrzała zaskoczona na barmana
- Nas? My się z nią tylko przekomarzałyśmy, to nasza koleżanka, wie, że żartujemy.

- Nie unoś się tak, słonko - uśmiechnęła się - Przecież oddamy. O, patrz, oddaję!

To mówiąc podrzuciła trzymaną fiolkę wysoko, wysoko w górę, najwyraźniej nie mając zamiaru złapać jej spowrotem.

- Przecież nic nie zniszczymy! - podrzuciła lekko fiolkę do góry i złapała ją w ostatnim momencie.

- My? My nie - zachichotała - Ale ty chyba i owszem - odparła, potrząsając jakąś fiolką przed nosem nieznajomej. Znajdujący się w środku płyn zachlupotał groźnie.

- Ojej... - zajrzała z ciekawością przez ramię nieznajomej - Zagubiona sierotka zostawiła nam swoje skarby! Coż tam skrywała?

Obejrzała się za wychodzącą dziewczyną.
- Coraz bardziej nerwowa ta młodzież - zagadnęła sąsiadkę