Znaleziono 540 wyników

- Jakoś nie jestem. - odpowiedział. - Mogę ci coś wyznać?

- Nie - powiedział z uśmiechem. - Rozumiem, masz narzeczoną.
Podał Ralzie rękę, na znak przysięgi.
- Na śmerć i życie.

Elf rozłączył ich usta i puścił Ralzę.
- Rozumiem, przeżyję. - powiedział uśmiechając się do niego. - Tylko przyjaciele.

Elf odwzajemnił pocałunek, przytulając Aria. Kochał go, bez dwóch zdań. Ale czy demon mógł z nim być? Wątpił, więc cieszył się tym co jest.

- Nie... Skąd mam wiedzieć? - zapytał elf.
W jego oczach można było zobaczyć uczucia szczere i czyste. Spojrzał Araiowi prosto w oczy.

Jir zrozumiał, więc nie czuł się obrażony. Zdjął płaszcz, w którym było mu za gorąco, i rzucił go gdzieś na bok. Sam również sie położył obejmując Ralzę.
- To śmieszne, bo ja pierwszy raz w życiu jes ...

I właśnie teraz Jir zaczął się wahać.
- Ty mnie nie chcesz. - powiedział z obroana miną. - Nie wyrzuciłeś mnie tylko z powodu swojego zawodu.

- A jak nas ktoś zobaczy? - zapytał elf z zatroskaną miną.

- Cieszę się. - Tak, naprawdę się cieszył ze zdania Ralzy. - Tylko trochę dziwnie będę się czuł chroniąc twojej narzeczonej, po tym co powiedziałem.
Elf usiadł na łóżku z obrażoną miną.
- Będę zazd ...

Elf skinął głową. Udawanie, że TEGO nie było będzie mu sprawiało trudność. Zwłaszcza, że mówił co czuł. Elf natychmiast wstał.
- A jak wyglądam? - zapytał z uśmiechem obracając się wokoło.

Nagle Jir puścił Ralzę i padł na łóżko.
- Boże, co ja zrobiłem? - szepnął uderzając sie w czoło. - Znienawidzisz mnie za to?

- Kocham cię. - szepnął elf bez ogródek. Przyciągnął do siebie usta Ralzy i pocałował go.

- Miałeś powody. - odpowiedział elf.
Sam czuł bardzo silną więź z demonem, ale nie był pewien, czy jest gejem, czy po prostu się martwi.
- Przepraszam, że to zrobiłem. - powiedział lekko zakłopotan ...

Elf odwzajemnił uścisk.
- Już nie musisz się o nich bać. - szepnął mu do ucha. - Nic im nie będzie. Przysięgam.
Elf był świadomy tego, że dotrzyma obietnicy. Będzie ich chronił, będzie w gwardii.

- Czego? - zapytał szeptem.
Uspokajająco głaskał demona po głowie.

Jir przytulił demona do siebie. Pogłaskał go po głowie.
- Wypłacz się.

- Ignorowanie problemu nie rozwiązuje go. - odparł spokojnie elf, podchodząc do demona. - Powiedz wszystko, rozładuj emocje. Choćby miało mnie to boleć.

- Kłócimy się jak stare małżeństwo. - zaśmiał się elf.
Prawda w oczy kole, co? - zapytał siebie w duchu.

- Nie rozkazuj mi! - wrzasnął elf. Po chwili zaczął się jednak nieoczekiwanie śmiać.

- Zamknij się! - wrzasnął elf na demona. - Jesteś nadęty i myślisz tylko sobie! Jesteś idiotą, zamieniać się podczas takiego starcia w bestię! skąd ja miałem wiedzieć, że to ty?! I, bynajmniej, uderzy ...

Elf ze spuszczoną głową wstał. Położył miecz na jakimś taborecie.
- Od dziś, rezygnuję z walki. - powiedział smutnym tonem.

- N... Nie umiem przepraszać. - wyznał otwarcie. - Nie potrafię, jednak przepraszam.
Spuścił głowę wyczekując wyroku.

Elf położył dłoń na klamce i wszedł do pokoju, zamykając za sobą drzwi. Wyjął trzymany za pasem miecz i położył go na ziemi, przyklękając.
- Ralza, ja... przepraszam. - wyszeptał.

- Właśnie po to tu jestem, to moja wina. - powiedział elf i uśmiechnął się niemrawo. Kopnął w dół drzwi. Zaraz je chyba rozwalę... - mruknął w duchu.

Spojrzał na dziewczynę zdziwiony.
- Nie o to mi chodzi. - zapewnił spokojnym tonem, po czym po raz kolejny uderzył w drzwi.

Elf wszedł do zamtuzu, kierując się od razu na górę. Wyglądał inaczej, miał inne ciuchy. Biała koszula z wyszytym smokiem z tyłu i na piersi, niebieskie spodnie z zielonymi naszytymi pasami krokodylej ...

Elf wstał, i odszedł w przeciwnym kierunku co Bris. W czymś takim nie mogę chodzić! - zaśmiał się w duchu.

Elfa przez chwilę zatkało. Zdjął kaptur, żeby lepiej widzieć rozmówcę.
- Nieumyślnie. - odpowiedział. - Zmienił się... w coś. - dodał po chwili nie wiedząc jak nazwać bestię.

Elf widząc buty Bris odruchowo podniósł głowę.
- Witam. - powiedział półszeptem.

Elf szedł przed siebie, z głową spuszczoną w dół. Kiedy kątem oka spostrzegł Bris, narzucił na głowę kaptur, i szybko usiadł na pobliskiej ławce.